شیرینه برام مزه تلخیه کلمه

که تنها راهش واسه تخلیه قلمه
پرونده ها سنگین میشن
تا یکی بیاد بکوبشون تقصیره بقله
ولی اسمشو تقدیر نذار ، چون تقدیره هرکسی تقصیره طرفشه
این با لاشخورو طور دیگه ببین شاید گشنشه که میکنه تغذیه از همه
آرتیست شده تسلیم هدفش
هم گیره مایشه هم گیره عملشه
مقصر خودشه ولی ، من اعتقاد دارم تأثیر وطنشه
مجبوره رو کنه هرچی که بلدشه
همشیره بغلشه هم شیره بغلشه
تو خیابون گنده زیاده
یه قد داره اندازه شمشیر به کمرشه
حتی نمیتونه بگه حرفشو به زنش
یکی پیدا شده بیاد حقشو ببره
داره میگذره غافل از این که زندگی سیخ شده “تق” شو بزنه

تق ، ثانیه ها میکوبه تو سر
خیلی وقته بیرون خونم
شک نکن به دیوونه بودنم
ولی بی مایه خستگی میمونه تو تنم
تق ، ثانیه ها میکوبه تو سر
خیلی وقته بیرون خونم
شک نکن به دیوونه بودنم
ولی بی مایه خستگی میمونه تو تنم

نمیدونم دارم کدوم وری میرم
ولی انگاری همه دروغ ولی میگن
تضمین نمیکنم جور دربیاد چون هرجا منتظر خوب و بد دیگم
باز فرار با تفریحات مچ
درد و دل با در دیوار سخت
همه اینا لای تسلیمات محوه
منتظر تا تخریبات کم شه

هنوز موزیکشو چسبیده ملو
صفحه های تقویم مثل برق میره جلو
مثل هرشب بیته رو توش میکنه روش اش میکنه و بد میشه ولو
تنهایی ، حق داری
اگه یادگاریا رفتن گوشه انباریت
به ظاهرت توجه نمیکنی
همه میگفتم موندنیم ولی خودت موندی با زیر شلواریت
من مریضم دکتر من کیه؟
این دیوونه مغزش عجیبه
ک×خله ردیه مخشو گ×ییدن
دورشو خالی کرد چون بیت دورش پره
مفت خوره افعیه خب فله ( Foul ) قضیه
هردفعه که لفض مشتی دراومد
از دهنم طرفم مشقی داومد
دشمنام ، نمیدونستن انگیزمونن
په قاطیمون شدن با این که رپی نبودن
نمیدونستن رپی یعنی رُک
یعنی بازه ای در حد قویترین پُک
یعنی ، بتونی با کلۀ خالی
به مخاطبت وارد کنی شدیدترین شکو یعنی
دیدت بره بگه جایی ندیدمت مخو رپکن یعنی چهار کلوم حرفه اصولی
بنویسی و رو بیت “تق” بکوبی فقط ، حرفاتو محکم بزن
چون دشمن که سهله ، هرکی که شل بوده رفته تو گونی

تق ، ثانیه ها میکوبه تو سر
خیلی وقته بیرون خونم
شک نکن به دیوونه بودنم
ولی بی مایه خستگی میمونه تو تنم
تق ، ثانیه ها میکوبه تو سر
خیلی وقته بیرون خونم
شک نکن به دیوونه بودنم
ولی بی مایه خستگی میمونه تو تنم

نمیدونم دارم کدوم وری میرم
ولی انگاری همه دروغ ولی میگن
تضمین نمیکنم جور دربیاد چون هرجا منتظر خوب و بد دیگم
باز فرار با تفریحات مچ
درد و دل با در دیوار سخت
همه اینا لای تسلیمات محوه
منتظر تا تخریبات کم شه